اندازه گیری فقر چند بعدی و نابرابری پناهندگان افغانی ساکن نقاط منتخب ایران

هدف: هدف از این پژوهش اندازه گیری فقر چند بعدی و نابرابری پناهندگان افغانی ساکن ایران در منطقه ورامین و مهمانشهر مهاجران سمنان است. از آنجا که هیچ تحقیق اقتصادی پیش از این در خصوص سنجش فقر یا آسیب پذیری پناهندگان در ایران صورت نگرفته است، می توان گفت نتایج این تحقیق در سیاست گذاری های آتی کشور می تواند بسیار مفید واقع شود. روش شناسی: در این پژوهش از روش نظریه اطلاعات که توسط معصومی (2006) ارائه شده است برای اندازه گیری فقر چند بعدی بر اساس چهار ویژگی درآمد، مسکن، آموزش و سلامت عمومی استفاده شده است. در این روش ابتدا فقر در هر یک از شاخصه ها به صورت تک بعدی محاسبه شده و در پایان فقر چند بعدی با دو رویکرد ضعیف و قوی بر اساس نظریه اطلاعات محاسبه می گردد. همچنین نابرابری موجود بین گروه مورد بررسی پژوهش با توجه به چند دسته بندی اساسی سنجیده می شود. نتایج و یافته ها: براساس یافته های پژوهش فقر درآمدی با 79% بالاترین سرشمار فقر را در بین ویژگی های مورد بررسی پژوهش، یعنی درآمد، آموزش، مسکن و بهداشت داشته است. سرشمار فقرچند بعدی با رویکرد تمرکز ضعیف در نرخ های جانشینی مختلف ویژگی ها، عددی بین 78% تا 95% و فقر چند بعدی با رویکرد تمرکز قوی عددی بین 98% تا 100% بدست آمده است. فقر چند بعدی با رویکرد قوی پناهندگان فاقد مدارک اقامت، بالاتر از پناهندگان دارای مدارک اقامت بوده است همچنین فقر چند بعدی با رویکرد قوی پناهندگان ساکن میهمانشهر بالاتر از پناهندگان ساکن شهرستان ورامین بوده است. نابرابری بین پناهندگان ساکن شهرستان ورامین همچنین پناهندگان فاقد مدارک اقامت نیز بیشتر بوده است. کلید واژه ها: پناهنده، فقر چند بعدی، نظریه اطلاعات، خط فقر تجمیع شده، نابرابری